De revolutie van het Hongaars bowlen

De terugweg is nu volle gang. We waren in Timisoara, een klein stadje bij de grens van Hongarije. Michiel wilde graag naar het museum van de revolutie in Timisoara. Na het uitchecken zijn we via de bakker en een bankje in het zonnetje, naar het museum gelopen.

Roemenië werd tot eind 1989 gerund door een megalomane communistische dictator, Nicolae Ceaușescu. 1989 was een belangrijk jaar voor het communisme. De Berlijnse muur was net gevallen en deze signalen bereikten via radio en televisie ook de grens van Roemenië. Dit was het begin van de protesten en die begonnen in het stadje waar wij waren. Deze protesten werden hardhandig neer geschoten door het leger van Ceaușescu, maar mensen waren het zat en wilden iets anders. De bloedige protesten gingen door en op 22 december 1989 kon Nicolae Ceaușescu worden opgepakt en worden berecht: hij werd ter dood veroordeeld. Dit museum is nu een eerbetoon aan de helden van deze revolutie: de mensen die hun leven hebben gegeven voor deze revolutie.

Na dit toch wel heftige bezoek, zijn wij doorgegaan naar Tata in Hongarije. Dat bleek te liggen naast Tatabanya. Michiel maakte natuurlijk de link met de Tovenaar van Tatabanya. Dit bleek een bekende voetballer te zijn geweest in de historie van Feyenoord. Als Michiel had verteld dat het zijn favoriete Suske & Wiske avontuur was, dan had ik hem ook geloofd.

We hadden een houten hutje geboekt op een vakantiepark en omdat het 's avonds blijkbaar nogal koud kon worden, kregen we een gratis upgrade naar een 4 kamer appartement. In elk van de kamers stonden dan wel weer 3 stapelbedden, maar we hadden al deze bedden voor ons zelf!

Na de lokale bijeen verzamelde steenformaties weer te hebben aanschouwd, zijn we een hapje gaan eten en gingen we vervolgens bowlen. Dat was me wat! De computer telde vaak in ons voordeel, maar niet altijd. Bij het gooien in de goot had je toch altijd wel zo'n 3 tot 4 pinnen die omgingen, volgens de computer. Tijd voor een baanwissel. De volgende baan had hetzelfde euvel, dus wij weer terug naar de oorspronkelijk baan. De meneer van de bowlingbaan is toen wat achterin gaan rommelen en bij de 3e wissel bleek hij het eindelijk te doen: tijd voor een competitie! Na drie rondjes ging de overwinning, met 4 punten verschil, naar Michiel.

Helaas bleek alles rond het park dicht te gaan om 10 uur. Omdat we toch onze lokale biergewoontes in stand wilden houden, zijn we naar het benzinestation gelopen en hebben we daar traditioneel bier in blik uit Hongarije weten te scoren. Deze hebben we onder het genot van wat verdwaalde wifi golven lekker opgedronken. Vanwege het tijdverschil, was het om 0:00 al 01:00 voor ons. Dus tijd voor bed en morgen weer een nieuw avontuur.

Groeten uit Tata van Arnoud en Michiel