De idylle van Ohrid

Een goede avond uit Ohrid. Wij arriveerden in de namiddag na een prachtige rit van Tirana door het oosten van Albanië in bergachtig landschap. Een rit die ik drie jaar geleden omgekeerd maakte. Wat mij opviel was de spectaculaire verbetering in t Albanese wegdek. Moderne tunnels, keurig asfalt, snelwegen in aanleg. Albanië als de armlastige achterbuurt van Europa is toch echt n beeld dat aan herziening toe zal zijn in enkele jaren. Al is het paard met wagen nog niet verdwenen uit het straatbeeld, het bestaat nu naast tunnels die Oostenrijk niet zouden misstaan. Wij vonden het leuk in Albanië. Een fascinerend land dat zelfvertrouwen begint uit te stralen.

We reden overigens niet alleen vandaag. Toffe jongens als wij zijn hebben we een reizigster uit 020 (!), Lieke, vandaag een lift aangeboden van Tirana naar Ohrid. Wij helpen landgenoten dus met onze trouwe hybride Toyota.

Ohrid, lieve lezer, is n pareltje. Oeroude orthodoxe kerken op heuvels aan een groot meer met diepblauw water en een bodem fors dieper dan Loch Ness (296 meter onder t oppervlak), het creëert een bijna mystieke omgeving. Al was t weer niet optimaal, Arnoud kon het niet nalaten er een frisse duik in te nemen en morgenochtend hoop ik onder wat betere weersomstandigheden datzelfde ook te doen.

Vermoeid lig ik nu uit te buiken van ons avondeten in een traditioneel restaurant met prima wijn aan een met moskee gelardeerd plein, alwaar wij getuige waren van een folkloristisch internationaal festival, met vrolijk geklede volksdansgroepen uit Macedonië, Kroatië, Roemenië en Bosnië. De verschillende groepen hadden de grootste lol met elkaar, wat maar weer eens bevestigt dat dans verbroedert. Maar ook dat de Balkanvolkeren veel bindt en dat de oude banden niet opeens doorgesneden zijn na alle afsplitsingen en nog steeds een vitale bouwsteen vormen voor de toekomst van dit gebied.

Overigens kan je tegenwoordig eenvoudig rechtstreeks met Corendon naar Ohrid. Tip: doen